Weekendverlof

Eindelijk was het dan zover. Je eerste weekend thuis na al die maanden. Wat hebben we hier samen naar uit gekeken, maar wat was het pittig terwijl ik hoogzwanger was. Met hulp van onze naasten hebben we dit weten te regelen. Thuis hebben we dingen aangepast zodat jij beneden kon slapen, naar het toilet kon en jezelf kon wassen. Het voelde zo dubbel, je was eindelijk thuis maar nog niet naast mij in bed. De afstand was er nog steeds, niet even een knuffel voor het slapen gaan of nog even de dag bespreken.

De eerste weekenden thuis konden we nog niet veel doen. Ik was net bevallen, Mark was nog laag belastbaar en het mobiliseren was lastig. Ik probeerde te genieten van het weekend, maar het lukte me niet. Constant was ik bezig met de zondagavond, het moment waarop Mark weer weg moest. Ook vond ik het super lastig dat we zo aan huis gebonden waren met twee jonge kinderen. Ik ben graag onder de mensen en ons wereldje voelde ineens zo klein.

Vanaf december ’24 heeft Mark een extra dag weekendverlof, dit betekent op donderdagavond al lekker thuis. We proberen de vrijdagen te genieten van elkaar en van Mick. Onze dochter Lynn is dan bij de kinderopvang. Eerlijk gezegd ook wel fijn om even onze handen vrij te hebben.

Zondagavond 19.00 uur. De taxibus staat weer voor de deur. Mega confronterend dat het een rolstoeltaxi is. Ik blijf het super moeilijk vinden als Mark op zondagavond weer terug gaat naar het revalidatiecentrum. Uiteraard met een hele goede reden, verder herstellen. Het voelt alleen zo eenzaam om achter te blijven met onze twee kindjes. En ik snap dat er meerdere mensen zijn die een of meerdere kinderen alleen opvoeden, maar de onzekerheid voor de toekomst gaat nog steeds iedere dag door mijn hoofd.

Mark die houdt mij goed op de been. Iets wat super knap is, aangezien hij het allemaal maar moet ondergaan. Zo positief ingesteld over zijn eigen herstel én onze toekomst samen. Ik kan mij geen betere partner wensen!

Comments

2 reacties op “Weekendverlof”

  1. Claudia van der Heiden avatar
    Claudia van der Heiden

    Wow Laura, wat knap dat je hier over bent gaan schrijven. Wat een aangrijpend verhaal.
    Door sylvia en Wes heb ik regelmatig een update gehad maar als je dit dan zo leest en ziet komt het wel binnen hoor. Wat een verschrikkelijke tijd voor jullie, maar wat zijn jullie sterk, en wat knap hoever Mark al gekomen is in zijn herstel ondanks al die tegenslagen. Ik wens jullie heel veel sterkte met het verdere herstel en bovenal wens ik jullie heel veel geluksmomenten met jullie 2 prachtige kindjes.

  2. Dorien avatar
    Dorien

    Wat mooi om je blog mee te mogen lezen.
    Wat zijn jullie letterlijk en figuurlijk een knap stel.

    Van zo diep, zo ziek, zo onzeker….
    Naar zulke mooie bereikten stappen.
    Wat is er ontzettend hard gewerkt!
    Wat zou er nog steeds hard gewerkt moeten worden…

    Ik wens jullie gezin heel veel liefde en gezondheid.
    En nog zoveel mooie stappen om nog te mogen bereiken!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *