De aanloop naar de feestdagen, een periode die mooi had moeten zijn. Zeker omdat we voor het eerst Kerst konden vieren met Lynn erbij.
De dagen rond de Kerst naderde, iedereen maakte plannen om samen te zijn en lekker te gaan eten. Helaas werd jij nog steeds kunstmatig in coma gehouden en zouden deze feestdagen er heel anders uit zien voor ons. Met een enigzins feestelijke outfit kwam ik naar het ziekenhuis, in de hoop dat er een Kerstwonder zou gebeuren en jij wakker zou worden, maar helaas..
Tweede Kerstdag sliep ik bij je, een bed tegen die van jou aangeschoven. Dit was een gek idee, jij die daar ligt aan al die slangen en iedere zoveel minuten piepen er wel apparaten of moet er medicatie vervangen worden. Ik heb eigenlijk geen oog dicht gedaan, continu denkend aan onze toekomst en hoe lang deze ellende zou gaan duren.
Op 28 december plaatsten ze een canule in jouw hals, hierdoor kon eindelijk de beademingstube worden verwijderd. Ook hebben ze deze dag een externe lumbale drain geplaatst. Een externe lumbale drain (ELD) is een dunne slang die door de huid in het onderste gedeelte van de rug wordt geplaatst om hersenvocht af te voeren.
Met behulp van fysio werd je ook op de bedrand gezet, om jouw lichaam ‘actief’ te houden en de hersenen te prikkelen. Dit kostte jou zoveel moeite.
De laatste dag van het jaar is aangebroken, 31 december 2023. Wat had ik me deze dag anders voorgesteld. De wereld om ons heen gaat door en ons leven samen staat stil, al drie weken lang. Ik ben deze avond met Lynn naar jouw vrienden en de vriendinnen gegaan. Lynn heb ik een truitje aangegeven waarop staat ‘big sister’, tijdens het eten heb ik verteld dat er een tweede kindje aan zou komen. Iedereen was stil of werd emotioneel. Je had al super veel om voor te vechten, maar nu nog meer. We proostten op jouw gezondheid en het feit dat 2024 een mooier jaar zou moeten worden!
Geef een reactie